İçimdeki bir korku ile yazıya başlamak istedim. Yıllardır seçilmiş ya da makam terfisi olan insanlar seçildiği gibi ya da bir üst makama terfi ettiği gibi arabasının camları siyah filmlerle kaplanır, etrafında koruma güvenlik çemberi oluşur. Bulundukları mevki ya da makamların ölümsüz olduğu o mevki ya da makamların hep kendilerine kalacağı hissini topluma empoze etmişler. Toplum da bu insanlar, ulaşılması çok zor insanlar olarak tavır ve davranışlarını sergiler. Caddelerde arabalarına yol vermeler, bir toplumda onun için ayağa kalkmalar ya da caddeler de denk geldiğinde aşırı mütevazi davranışlar vs.vs…
Kendisi gelmeden namı gelen hakkında çok güzel duyumlar aldığımız Vali Salih Ayhan, Şanlıurfa’mıza tayin olmuştu. ‘’Mülki amir’’!..
Şanlıurfa’nın en tepesinde ki insan ve de en üst makam. Valimizi makamında hoş geldiniz ziyaretinde bulundum. Gördüklerim içimdeki bütün korkuları aldı.
Misafirini karşılamada gösterdiği mütevazilik, gözlerindeki görev aşkı, kelimelerindeki tazelik, incelik, hassasiyet, anlatımlarında Şanlıurfa sevdalısı ve de hizmet aşkı, mimiklerindeki naziklik kibarlık, beyefendilik, misafirini uğurlarken, adeta ‘’bir daha beklerim’’ mesajı veren Şanlıurfa için; ‘’varım’’ izlenimini baba, amca, dayı şefkatini gösteren kıymetli valimiz Sayın Salih Ayhan’a teşekkür eder, görevinde başarılar dilerim.
Umarım Salih Ayhan’lar içimiz de çok olur, toplum olarak yücelir yükselir gelecek nesillere mirasımızı onurla teslim ederiz.
Saygılarımla.