Çok kıymetli okuyucularım, uzun bir ayrılıktan sonra yeni yazımla gönüllerinizi fethetmeye geldim. Umarım yeni yazım kaybolan zamanı aratmaz, gönüllerimiz aşk yolunda yolculuğa çıkar.
‘’Aşk acı’dır’’ demişlerdi, inanmamıştım!...İçimde nedenini bilmediğim bir kırılganlık söz konusu. Dilimde söylemek istediğim; ‘’beni bana bırak’’ Her şeyin üstesinden gelen kalbim bugünlerde beni yarı yola koyuyor. Ben kendimden vazgeçmişim bir tek sana yanar içim.
İstanbul İstanbul İstanbul
34 34 34
Rastgele yaşadık hayatı durduk. Gülümsedin yeni hayaller kurdum. Nefreti görünce açıldı ufkum. Anladım saatimiz durmuş. Mazi gelir aklım bulanır. Soğuktan üşür parmaklarım öldüğümü düşünür, ölüm gelir alır gider seni düşünürüm..
İstanbul İstanbul İstanbul
34 34 34
Ben sende her şeyi sevdim. Güneşin batışını, ayın doğuşunu, yağmuru, rüzgârı, bir masum çocuğun gülüşü gibi seni sevdim. Bir et parçası değil miydi, kalp dedikleri şey. Ben o kalbe seni sığdırdım. Oysaki sen beni sensizliğe mahkum edip hiç acımadın. Aşkın acısını yaşattın.
İstanbul İstanbul İstanbul
34 34 34
Çok gördüm sözünün kölesi olanı. Dermanım sende sanmıştım.
Ben seni vatanım gibi namuslu,
Bayrağım gibi şerefli,
Toprağım gibi kutsalca sevdim!…
İstanbul İstanbul İstanbul
34 34 34
İkimiz birden sevinebiliriz. Göğe bakalım. Gökkubenin sahibi karar versin!... Ya sen ya ben, Ya ben ya sen, ya da birlikte!.. İçimdeki aşk acısı yerini doğuş sevincine döndürsün!...
İstanbul İstanbul İstanbul
34 34 34
