Noldu; bana, sana, analara, babalara, abilere, ablalara, teyzelere, halalara, eniştelere, öğretmenlere!...Niçin/Neden/Nasıl/Niye geleceğimiz olan çocuklarımızdan bu kadar kolay vazgeçtik!...
Sevgili dostlar; Allah bizlere eşlerimizi ve çocuklarımızı emanet olarak veriyor ve bizlerin onların doğumundan sonra taaa ölene kadar sorumluluğumuz altında olduğunu söylüyor ve hesap günü iyi yetişmelerine sebep olmuşsak mükâfatını vereceğini vaat ediyor
Peki bizler ne yapıyoruz Allah'ın bize vaat ettiği mükafatı hak etmek için çabamız var mı ?
Üzülerek belirtmeliyim ki; Şimdiki gençleri gördüğümüz zaman bırakın mükafatı belki yüce Allah bizlerin yüzüne bile bakmayacak istisnalar hariç..;
Sevgili dostlar; maalesef Urfa’mızda ve Türkiye’mizde gençler uyuşturucu illetine müptela olmuşlar ve yetkililerin söylediğine göre ilkokul çağındaki çocukların bile bu illete ulaşmaları ve bulaşmaları çok basit olmuş. ‘’Hayırdır!..’’ dostlar yazarken sıkıldığım bu yazıyı herhalde sizlerde okurken üzülürsünüz
Sevgili okuyucularım; lütfen; çocuklarımıza dikkat edelim. Onlar geleceğin valisi, kaymakamı, doktoru, hemşiresi, öğretmeni, avukatı, işadamı, muhtarı, gazetecisi ev hanımı olsunlar
Evlâd aziz, terbiye daha azizdir
Çocuklarımızı sigarayla uyuşturucuyla HEBA etmeyelim
Türkiye hepimizin
Çocuklar hepimizin
Lütfen onları çok sevelim ve onlara sahip çıkalım