7 yıldır Suriye'de devam eden savaş yüzünden binlerce çocuk savaş alanlarında, yollarda ya da hastalıklardan ya öldü ya da ağır hastalıklar geçirdi. Bir türlü bitmeyen savaş çocukların geleceğini ve insanlığa olan inançlarını kaybetmesine neden oldu. Yarın bu çocuklar o ortam kurtulduklarında nasıl bireyler olacağını düşünemiyorum.

Suriye savaşı sadece bölge ülkelerinin sorunu değil, tüm dünyanın sorunu olmalı, herkes bir şekilde elini taşın altına koyarak savaşa son vermeli ve bu çocukların yeniden kazanılması için elinden gelen tüm çalışmaları seferber etmeleri gerekiyor.

Suriye'deki iç savaş 15 Mart 2011'de ülkenin güneyindeki Dera kentinde küçük bir kıvılcımla başladı. Suriye savaşında şimdiye kadar 400 bin kişi hayatını kaybetti. Suriye savaşında 6.5 milyon insan evlerini terk etmek zorunda kaldı. Sizlerinde gördüğü gibi korkunç bir rakam. Bu göç eden insanlar dünyanın dört bir yanına ya göç etti yada çadırlarda kalarak savaşın bitmesini bekliyor.

Suriye’deki iç savaş, çocuklar üzerinde çok yıkıcı bir etki bırakıyor. Ülkelerinden kaçan Suriyeli sığınmacıların bir milyonu, 11 yaşının altındaki çocuklar. Bu rakam, Birleşmiş Milletler Mülteciler Dairesi ve Çocuk Fonu UNICEF’in son raporuna ait. Çatışmadan kaçan çocuklar için travma, sınır ötesinde sona ermiyor. Yollarda çekilen zorluklar ve ölümler ayrı bir dert olarak duruyor.

Suriyeli çocukların yaşıtları akşamları evlerinde yada sokakta oynarken onlar için Suriye’deki ortamları sadece bir eski anıdan ibaret kaldı. Onların hayallerinde şimdi silahlar, tanklar ve uçaklar duruyor. Nasıl kurtulabilirim düşünceleri ve korku içinde yaşıyorlar.

Birleşmiş Milletler Mülteciler Dairesi Başkanı Antonio Guterres’e göre, bir milyon çocuğun mülteci durumuna düşmesi kabul edilemez bir durum: “Galler’de bir milyon çocuk yaşamıyor. Los Angeles’la Boston’u birleştirin, bir milyon çocuk toplayamazsınız. Bu sayı korkunç.”

Guterres, 11 yaşının altındaki bu çocukların Ürdün, Türkiye ve diğer ülkelere kaçmasının, yalnızca geleceklerini değil, tüm bölgenin geleceğini tehdit ettiğini söylüyor: “Suriye tam bir kayıp nesil sorunu ve bunun riskleriyle karşı karşıya. Bu çocukların gelecekte kafalarında kalacak iki duygu olacak: Travma ve öfke.”

Evet bu çocukların öfke ve travmadan kurtulmaları için tüm dünyanın bir çalışması yapıp onları topluma kazandırmaları gerekiyor.

En büyük temennim bu savaşın derhal bitmesidir.